کاربرد روش های آمار مکانی در مدل های پیش بینی رویشگاه گونه های گیاهی

هدف از این پژوهش، بررسی کارآیی روش­های آمار مکانی در تهیة نقشۀ خصوصیات خاک برای استفاده در مدل­های پیش­بینی رویشگاه است. به این منظور، نمونه برداری از پوشش گیاهی به روش تصادفی- سیستماتیک از طریق پلات گذاری در امتداد 3 تا 5 ترانسکت 500-300 متری انجام شد. سطح پلات ها با توجه به نوع گونه های موجود به روش سطح حداقل بین 2 تا 100 متر مربع و تعداد آنها با توجه به تغییرات پوشش گیاهی و روش آماری 30 تا50 پلات تعیین شد. همچنین بر اساس نقشة واحدهای نمونه برداری، 120 پروفیل خاک حفر و از دو عمق 30-0 سانتی­متر و 80-30 سانتی متر نمونة خاک برداشت شد. خصوصیات خاک شامل سنگریزه، بافت، رطوبت اشباع، رطوبت در دسترس، آهک، گچ، ماده آلی، اسیدیته، هدایت الکتریکی و املاح محلول (سدیم، کلسیم، منیزیم، پتاسیم، کلر، کربنات، بی کربنات و سولفات) مورد اندازه گیری و آزمایش قرار گرفت. بعد از جمع آوری داده ها با استفاده از رگرسیون لجستیک، رابطة بین حضور گونة crnulaca monachantha با عوامل محیطی بررسی شد. برای تهیه نقشة پیش بینی رویشگاه این گونة گیاهی، ابتدا نقشة خصوصیات خاک با استفاده از روش های کریجینگ نقطه­ای، وزن­دهی معکوس فاصله و وزن­دهی نرمال فاصله در محیط نرم افزارهای gs+ و arc gis تهیه شد. برای ارزیابی دقت نتایج، از روش اعتبارسنجی متقابل (cross validation) با کمک دو پارامتر آماری میانگین انحراف خطا و میانگین مطلق خطا استفاده گردید. نتایج نشان داد که روش کریجینگ نقطه ای در متغیر سنگریزۀ عمق اول (یعنی 0 تا 30 سانتی­متر) با خطای 56/1 و انحراف 048/0 و گچ با خطای 176/0 و انحراف 006/0 دسی­زیمنس بر متر، دقت بالاتری نسبت به دیگر روش­های مورد استفاده دارد. در نهایت با اعمال رابطة رگرسیون لجستیک به دست آمده بر لایه های اطلاعاتی، نقشۀ پیش­بینی رویشگاه گونۀ  c. monachanthaتهیه شد که دقت آن با ضریب کاپای 98/0 خوب ارزیابی شد.